Ja, die titel klinkt een beetje verontrustend misschien, maar mijn afgelopen 2 weken waren ook erg vreemd..
-Het begon vorige week met mijn eerste voedselvergiftiging (of iets met soortgelijke symptomen). Beetje jammer dat het de laatste dag van Silke was, want ik lag praktisch op de grond toe te kijken naar het afscheidsdiner. Daarna ook maar zo snel mogelijk naar huis vertrokken omdat ik zomaar het idee had dat uitgaan niet het beste plan was. Gelukkig voor Florence sliep ze weer eens niet thuis die nacht. Van de week had ik trouwens opeens mijn 2e voedselvergiftiging, weet alleen nog steeds niet waarvan..
-Vervolgens ging ik dus het weekend een beetje uitzieken, blijkt er in de familie ook van alles aan de hand te zijn. De overgrootvader van mijn hostmoeder bleek op sterven te liggen. Oja, ze krijgen hier dus allemaal kinderen rond hun 18e en het is dus heel gewoon dat je hier een overovergrootvader hebt als kind. In ieder geval, Brenda was er net die week achtergekomen dat ze zwanger was van der 2e kind. En op de een of andere manier had der dokter bedacht dat het niet goed is voor de baby als ze haar overgrootvader nog meer ging bezoeken. Te veel stress ofzo, alsof je dat niet hebt als je alleen maar alle verhalen aanhoort. Trouwens, binnen een week wist ook gelijk het hele dorp dat ze zwanger was, dat werkt hier iets minder subtiel dan in Nederland..
-Ik was in ieder geval blij dat ik zondag weer beter was en even uit alle chaos kon ontsnappen richting school. En daar zag ik Sronzor (o.i.d.) voor het eerst. Een jongetje die er letterlijk als 12 uitziet, maar die dus een nieuwe student van 16 bleek te zijn. De meeste mensen gingen er in eerste instantie vanuit dat het een broertje was van één van de studenten en dat het dus een bezoeker was. Was vrij raar om hem de volgende dag in de discotheek te zien staan met een biertje in z’n ene hand, en een sigaret in de andere. Was al een wonder dat die zonder problemen naar binnen was gekomen.
-Ja, en dan ga ik lekker door op die maandagavond uitgaan. Het was Pierre z’n laatste avond uit voordat hij weer terug naar huis ging, en dat moest gevierd worden. Het begon al interessant toen bleek dat er een python van 2 meter over de uitgang van de school hing en niemand dus in eerste instantie eruit durfde. Dan maar omlopen en via de andere kant eruit.. En tja, Pierre dacht heel logisch: Niemand die mij hier ooit meer gaat zien in Tamarindo, dus ik kan mezelf compleet voor schut zetten. Oftewel, hij had zich in een jurk gehesen, make-up en nagellak opgedaan en een mooie pruik opgezet. Op de slimme conclusie van 2 Amerikanen dat ze t och echt zeker wisten dat het een man was, reageerde hij boos met een lage stem: “I’m sure I’m a girl!”. En tja, dat moest later op de avond natuurlijk nog even bewezen worden met een paaldansact op het podium. Dat was ook gelijk het moment dat alle bezoekers erachter kwamen dat hij zich tot ondergoed aan toe als vrouw verkleed had, hij was erg trots op z’n geleende zwarte string..
-En dan hebben we nog zo’n heerlijk type.. Meisje van 17 uit Canada wat van school is getrapt en daardoor dus nu naar een EF school kon. Der moeder had der hierheen gestuurd om der bij der slechte vrienden en der drugsproblemen weg te houden. Oja, ze heeft alleen een creditcard maar niet de pincode, dus ze kan wel in de supermarkt betalen maar ze kan geen geld afhalen om drugs te kopen ;). Maar he, je kunt hier elke avond gratis onbeperkte hoeveelheden alcohol krijgen. Dus ja, dan eindigt ze letterlijk elke avond dronken, op de bar dansend in der ondergoed en jongens die geld in der ondergoed stoppen. Er is al een keer een ambulance aan de pas gekomen, ze was ervan overtuigd dat ze gedrogeerd was, maar der omgeving twijfelde daar sterk aan. Een meisje van hooguit 40 kilo (Coke zorgde ervoor dat ze geen honger had..) is nou eenmaal ontzettend dronken na 8 wodka mixjes waar elke keer een beetje meer wodka en een beetje minder frisdrank in wordt gestopt.. Ze heeft ondertussen trouwens wel contant geld, ze heeft de paaldans wedstrijd gewonnen door bier over der halfnaakte lichaam heen te gieten..
-En dan.. Oja, dan hebben we nog mijn gezellige hostbroertje. Heb eindelijk een foto van hem, een pose uit z’n Michael Jackson dans.. Maargoed, hij is dus beetje agressief aangelegd en kwam van de week opeens naar me toe: “Te mato!” Oftewel; ik vermoord je! Gezellig. Gisteren kwam die met z’n oom (van 3 jaar) heel trots naar z’n oma toe (39 jr.): Tres gallinas! Bleek dat die samen met Kendell (die oom) 3 kuikens had vermoord buiten op straat.. En er liepen er nog 2 mank. Z’n oma vond het wat minder leuk. Hij is trouwens nu ook de hele tijd op de buik van mijn hostmoeder aan het slaan, sinds zij gemeld heeft dat er een nieuw broertje/zusje in zit.
-Als afsluiter heb ik nog mijn geweldige weekend in San José… Ik realiseerde me opeens dat ik nog maar 5 weekenden heb in Costa Rica, maar komend weekend valt eigenlijk al af omdat dan de verkiezingen voor de nieuwe president zijn. En tja, zo ontzettend veel heb ik nou niet gezien. Tijd dus voor een tripje naar de Poás Vulkaan, vlakbij San José. (Stelde trouwens weinig voor, er hingen zoveel wolken dat we letterlijk niks konden zien) We hadden heel slim bedacht om een hostel te zoeken in de studentenbuurt om een leuke avond uit te hebben. Maarja, dat bleek dus vrij onmogelijk. Wij iedereen vragen naar een hostel, en de enige opties die we kregen was bij een vriend van een of andere Tico in huis of in een crappy hotel. Daar ga je dan naar het crappy hotel.. Eerste vraag: Hoeveel uur wil je de kamer? Oo… Vandaar de geblindeerde ramen. Tja, er zit niks anders op. Bed was van leer, naast het bed lagen gratis condooms die dan nog wel bij de spotgoedkope prijs waren bijgeleverd en we hadden zelfs een ongeblindeerd raam van 2 meter hoog aan de straatkant. Oja, bij de receptie konden we eventueel al onze seksspeeltjes kopen. Goed.. Wij komen dus het hotel uit in onze uitgaanskleding, en helaas, mensen hadden ons eruit zien komen. De politie bleek erg geïnteresseerd en wij konden alleen maar hard doorlopen. Oja, prostitutie is illegaal hier ;). Die nacht was ik blij dat mijn ene oor zo slecht is (ik sliep op mijn goede oor). Naomi is meerdere keren wakker geworden van de nodige bijgeluiden in de kamers om ons heen.
Ach ja, allemaal nieuwe ervaringen laten we maar zeggen. Pura Vida..
P.S. Ik probeer al een halfuur 3 foto's up te loaden, maar internet is echt ontzettend sloom sinds al die nieuwe studenten zijn aangekomen.. Ik doe vanmiddag nog wel een keer een poging daarvoor.
maandag 1 februari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten