Er gebeurt wat in Nederland :O

Gutentag!

Ja daar ben ik alweer! En deze week kan ik voor het eerst zeggen dat er meer in Nederland is gebeurd dan in Costa Rica..

Voor zover ik heb begrepen is het kabinet weer lekker bezig in Nederland. Kreeg maandag (pas) te horen dat de macht van Wilders nu toch wel echt dichtbij komt. Er moet opnieuw gestemd worden en in de peilingen van de dag voor de val stond de PVV als 2e, net onder de CDA. Natuurlijk hoef ik jullie dit allemaal niet uit te leggen, aangezien jullie er heerlijk midden in zitten, maar het is altijd leuk nieuws om hier op school te verkondigen. Op de een of andere manier kent iedereen Wilders... En oja, deze reclame voor de gemeenteraadsverkiezingen doet het ook goed:

Verder ben ik toch nog stiekem heel nationalistisch.. Ben waarschijnlijk net als jullie aan het afwachten of Sven Kramer op dit moment de gouden plak pakt op de 10 km en daarmee de 100e Olympische medaille aller tijden.. Helaas, helaas staat Duitsland nog steeds op nummer 1.. Ach ja, je moet toch ergens trots op wezen. Kuch, dat heb ik niet gezegd.

En oja, heb hier nog een leuke verandering in Nederland gemerkt.. What the *&#@ heeft Griekenland met de Euro uitgespookt? Ik ben opeens een stuk armer want de Euro is echt ontzettend gezakt.. Rond december stond 10.000 colones gelijk aan 10,70 euro, moet er vandaag zo'n 13,60 voor neerleggen. Zijn er slimme economisten onder jullie die me kunnen vertellen of dit alleen maar erger wordt, of dat er nog hoop is? Moet het vooral weten in vergelijking met de dollar ;)..

Goed, en dan.. Na jullie al jullie eigen nieuws te hebben verteld, zal ik toch nog maar iets van Costa Rica prijsgeven he ;).

Gisteren hebben we de verjaardag van Philip gevierd. (Afrikaans uitziende jongen, te zien op mijn foto's van panama) Hij werd 18 maar vertelde dat die niet zo van verjaardagen hield.. Tja, zo'n verjaardag laten wij natuurlijk niet ongemerkt voorbij gaan. Om 8 uur stonden we met z'n allen op de stoep voor z'n surprise party, altijd handig als de lerares ook tegelijkertijd z'n hostmoeder is.. De jongen die nooit drinkt zat nu toch echt aan de sigaar en de alcohol, hoewel de voorwaarde wel was dat het goede rode wijn was.. Prima! En oja, iedereen heeft ook kennisgemaakt met de Rijnsburgse Jonge Jenever, we zijn heel cultureel bezig geweest. Helaas een beetje slechte indruk van Nederlandse drank neergezet, het was ontzettend smerig, maar hé, je moet wat. Tot nu toe staan de sangria uit Spanje en de Clos uit Denemarken bij mij bovenaan.

Vervolgens met z'n allen met een taxibusje met open dak en luide muziek naar Tamarindo vertrokken (kostte wel 70 cent p.p., gedaalde euro is ingecalculeerd). Prima feestje gehad, totdat Alexandra naar me toe kwam of ik Samuel thuis wilde brengen... Die zou het hier niet veel langer meer vol houden. Ach ja, moet kunnen. Ene kant moet je het als vriend die ertegenover doet wel doen, andere kant heb je ook weer een mooi verhaal de volgende dag. Dus..

Half Spaans en half Engels pratend kreeg ik de sleutel van Samuel met de uitleg dat de grote voor de voordeur was en de kleine voor de poort.. Hij kon ze zelf niet meer openkrijgen, lekker bezig. Dus, nadat ik voor hem de badkamerdeur open had gedaan leek het me toch wel handig om hem wat water te geven. Hij was ervan overtuigd dat die ervan over z'n nek zou gaan, hoe hard ik hem er ook van probeerde te overtuigen dat het deze keer gewoon water was, geen wodka. Uiteindelijk naar buiten om water te drinken met als resultaat dat ik uiteindelijk het fototoestel in mijn handen had wat ooit nog in z'n broekzak zat, en hij was helemaal nat omdat dat beter leek te werken dan het water zowaar opdrinken. Natuurlijk kon ik het niet laten wat foto's te maken nu ik die camera toch in mijn handen had.. Ik hoop dat ik ze ooit nog krijg, maar vrees van niet, anders deel ik ze op mijn blog ;). Tijdens de buiten-water-drinken-poging begon Samuel een hele monoloog. Hoe fijn het was dat ik hem thuis bracht en dat ik een hele goede vriend was. En vooral: "I know that even if I'll puke on you right now, that you'll be there for me." Hmm.. Nice. Ik hem dus meteen vertellen dat ' ie die gedachtes toch maar beter zo snel mogelijk uit zijn hoofd kan zetten en dat ik toch echt wil dat die gewoon in de berm kotst.. Ach ja, we kennen elkaar te goed na 6 maanden. Hij waardeert het ook niet zo dat ik, samen met 4 anderen die hem vanaf dag 1 kennen, de dag voor z'n verjaardag vertrek.

Uiteindelijk zo goed en zo kwaad als het ging ervoor gezorgd dat die z'n bed kon vinden en er zowaar op ging liggen in plaats van half naast.. Nog een paar laatste foto's geklikt en ik kon het niet laten om z'n wekker te zetten. Hij zit immers bij mij in de klas en niets zo vermakelijk om 8 uur 's ochtends als een Samuel met een ontzettende kater.. Ja, ik heb nog steeds een leven hier. Helaas heeft die het op de een of andere manier voor elkaar gekregen om die wekker uit te zetten en kwam die rond 1 uur op school opdagen. Oja, kamergenootje Mike heeft niets meegekregen.. :S

En oja! Er is trouwens nog meer gebeurd.. Ik heb een nieuw meisje in mijn huis, een Nederlander! Ze heet Iris, is 20 jaar en is helemaal gek van de kleur roze, maar verder heel normaal en gezellig geloof ik.. Ze spreekt nog geen woord Spaans dus ik ben eigenlijk non stop een tolk in huis, maar heb het idee dat ze het wel snel oppikt. Ze zal zich prima redden als ik over 2 weken weg ben geloof ik.. Want tja, aan Florence heb je toch niks, die leeft ondertussen bijna bij der Nicaraguaanse vriendje. Ze wordt trouwens wel slimmer, ze heeft pas tegen Brenda gezegd dat ze nu toch ook wel het idee krijgt dat het om der geld gaat... Nee écht?!? -_- Niet dat het der wat uitmaakt, maar we gaan de goede kant op. Is ook typisch trouwens, Brenda (hostmoeder) kan hele avonden met mij roddelen over Florence en over de slechte directeuren op school.. Heerlijk ;).

Voor mij wordt het weer eens tijd om te stoppen.. Ga maar eens naar mensen op zoek die mij in mijn laatste weekend hier naar Tortuguero (nationaal park) willen vergezellen. Moet toch nog iets van regen en toekans zien voordat ik het land verlaat...

Xx

P.S. @ Sander, ik heb ietsjes beter op mijn spelling gelet dan normaal, het is nog niet foutloos, maar ik ga de goede kant op toch (A).

Vervééééling..

Hola!

Ik heb een nieuw record.. 400 potjes freecell in 2 dagen. Begin zowaar een expert te worden! Betekend niet dat ik het nu zo leuk vind. Maar ik verveel me echt rot hier.

Ik heb het dus een keelontsteking gekregen van de airco.. Echt weer typisch mij. En ben nu met mijn hostmoeder in gevecht omdat ze me mee naar de dokter wil nemen. Wat ik natuurlijk onzin vind. Antibiotica en pijnstillers ga ik toch niet slikken..

In ieder geval, overdag kan ik af en toe op internet, als Tony niet z´n kater aan het uitslapen is. Maar zelfs dat wordt saai.. Dus hierbij even een oproep aan iedereen:

Stuur me even een lange mail met al het interessante en minder interessante nieuws uit Nederland ;) Of gewoon ideeën om wat te doen zonder te praten..

Xx

Waterpech...

Zit nu te twijfelen of ik mijn blog ga schrijven, of een prachtig Spaans verhaal over de Vliegende Hollander wat ik vrijdag had moeten inleveren.. Ja, ook ik raak steeds meer gewend aan de Tico tijd. Maar he.. Een beginnetje met mijn blog kan vast geen kwaad. Heb tenslotte weer veel te vertellen na mijn Panama-weekend..

Laten we gewoon bij de heenreis beginnen, was waarschijnlijk één van mijn raarste reizen ooit.. We kregen het voor elkaar om onze overstap op 4 minuten te missen in San Jose (Die bus was namelijk dit keer maar 30 minuten te laat vertrokken ipv 33) en de volgende 2 bussen zaten ook vol. Maarja, je wilt toch op tijd bij de grens aankomen dus dan ga je een taxibusje zoeken voor 8 personen. Wij doodleuk iemand geregeld die ons voor 200 dollar naar de grens wilde rijden (5 uur rijden). Maar, we moesten wel de eerste 100 dollar alvast betalen omdat hij moest tanken.. Prima, wij waren allang blij met het vooruitzicht dat we in één keer door konden rijden naar de grens. Toen die vervolgens ook nog allemaal Engelstalige jaren 90 muziek bleek te hebben ontstond er zowaar een klein feestje in het busje, maar niet veel later vielen we toch in slaap. En ja, dan wordt je opeens wakker van een in het Spaans vloekende taxichauffeur en een paar paniekerige meiden. Wat bleek, de auto kon alleen nog maar versnellen en de chauffeur kon niks anders doen dan sturen.. Plaats dit hele gebeuren op een weg met aan de rechterkant een afgrond en allemaal herdenkingstekens en je snapt misschien dat er lichtelijke paniek uitbrak.

*Oeh.. Spanningsopbouw, ik stop op de cliff-hanger om weer even wat Spaans te schrijven..*

Oke, dat werd iets meer dan Spaans. Lees: film kijken, jet-ski’en en midden in de nacht een uur lang water drinken met mijn compleet dronken hostvader. Hij wilde met mij nog een biertje drinken, maar ik overtuigde hem er toch van dat water beter was.. Was die me vanochtend erg dankbaar, het was de eerste keer dat hij geen kater had na zoveel alcohol ;)

Maargoed, laat ik eerst mijn Panama verhaal even afmaken.. Uiteindelijk viel het namelijk allemaal reuze mee, hij slaagde erin de bus te stoppen bij een wegrestaurant. Bijna iedereen haalde haar spullen uit de auto, behalve Katrin. Die vond het wel erg onbeleefd overkomen dat we onze spullen niet in de auto achter durfde te laten. Tja, dat heeft ze geweten. Auto was opeens een half uur weg (geduwd door jongetjes van 12), maar uiteindelijk ging ze er toch maar achteraan en heeft ze al haar spullen compleet teruggekregen. Goed.. Hij had een vriend voor ons gebeld, en die zou ons dan naar de grens brengen, en dan moesten we de overige 100 dollar aan die vriend betalen. Prima! Helaas komen we er na 10 minuten (in het veel luxere busje) achter dat het helemaal geen vrienden waren en dat hij ons voor dat geld helemaal niet naar de grens kon brengen.. Die eerste man had doodleuk verteld dat we naar Puerto Viejo moesten tegen die man, wat veel dichterbij was. Ja, ik leefde tot dan toe in de overtuiging dat hij een deel van de eerste 100 dollar had gekregen.. Leuk! :D Uiteindelijk maar bijbetaald, omkeren zou te veel tijd kosten en dan zouden we de grens niet meer overkomen, en tja, dan ben je helemaal de Sjaak. Al met al waren we net op tijd op de grens om de boot naar Bocas del Toro (eilandengroep) te nemen. Natuurlijk zit je uiteindelijk in 2 verschillende boten en ben je nog een halfuur op zoek naar de rest op dat eiland. Maar… we waren er!

Vervolgens nog naar een hostel op zoek. Het is daar ontzettend toeristisch dus er is gewoon 1 straat met cafés en 1 straat met hostels voor de duizenden backpackers en een paar hotels.. Prima, totdat blijkt dat het allemaal toch wel erg vol zit. Uiteindelijk zaten we met z’n 11én over 4 hostels verdeeld. Maar zo’n kamer is dus ook gewoon écht vol. Ik denk dat we een kamer van 15 vierkante meter hadden met 11 bedden. In die kamer heb ik het eerste bed ooit gezien van 3 verdiepingen. Leuk detail aan dat hoogste bed was dat je direct inkijk had op de wc en over het douchegordijn. Was gelukkig het enige bed in de kamer wat niet bezet was. ;) Maar hé, we hadden zowaar een balkon, airco en hele gezellige kamergenoten!

Volgende dag naar Playa del Estrellas (sterrenstrand) geweest. Weinig commentaar, alleen een foto:

En dag daarna een rondtocht geregeld ter ere van Marthe’s verjaardag. Voor het eerst dolfijnen in het wild gezien (@Laura: Slechts 3, jij wint nog steeds..). Vervolgens nog gesnorkeld en daarna Isla Zapatilla bezocht. Natuurlijk kreeg ik het voor elkaar om te vallen toen ik uit de boot sprong in het 10 cm hoge water.. Nou was mijn kleding en mijn camera nog compleet droog, maar ik was heel tactisch op mijn tas gevallen en had zo dus mijn iPod naar de Filistijnen geholpen. Maar het eiland was zo mooi dat ik het eigenlijk heel snel vergeten was. Die avond begon ik mezelf eigenlijk pas echt voor m’n kop te slaan. Rare was dat mijn eten nog wel droog was, en dat ik ook mijn iPod-oortjes nog gewoon kan gebruiken..

In een halfuurtje kun je om het hele eiland lopen, foto’s hieronder. Oja, in het echt is het vele malen mooier, maar mijn camerakwaliteit is niet zo goed. Stel je letterlijk een helderblauwe zee voor met wit stranden en heldergroene palmbomen. Ondanks mijn iPod een supergave dag. Iedereen was aan het eind van de dag lichtelijk verbrand, ook al was er de hele dag bewolking.. Kunnen jullie je dat voorstellen in Nederland? Is het nog steeds 40 graden kouder dan hier?

Dat was het belangrijkste wel. Terugreis vanaf Bocas verliep wat rustiger, hoewel het wel duidelijk was dat de taxichauffeur niet doorhad dat wij allemaal Spaans konden verstaan.. Er zat een jochie van een jaar of 10 naast me in het busje, en de taxichauffeur vroeg hem waar hij de gestolen tassen van de vorige toeristen had gelaten. Was gelukkig een mooie waarschuwing voor ons om nog iets beter op te letten, dat jongetje van 10 was overduidelijk op onze tassen aan het loeren die wij opeens heel stevig in onze armen geklemd hadden..

Toen ik terugkwam hebben we nog een leuke stroomuitval gehad. Ja, dit is nieuws.. Het was dit keer namelijk de schuld van een stomme buurman die een boom aan het kappen was, maar die boom viel natuurlijk per ongeluk op de elektriciteitskabels die langs de weg hangen (Zoals ook in Europa in het buitenland). Ik had me al lichtelijk voorbereid op 3 dagen zonder stroom, maar het was zowaar in 5 uur tijd allemaal in orde! Enige reden die ik kan bedenken is dat ze totaal geen veiligheidsmaatregelen treffen, wat dus veel sneller gaat. We stonden met z’n allen buiten en we werden bijna geëlektrocuteerd omdat er opeens enkele kabels naar beneden vielen en de ladders werden gewoon tegen de andere kabels aangezet die nog niet op de grond lagen..

Dan nog even mijn jetski (waterscooter) verhaal als afsluiter. Mensen die mij enigszins kennen denken waarschijnlijk al gelijk dat dat niet goed kan aflopen.. Klopt! Ik zat samen met Evelyn op de jetski en steeds als ik aan de beurt was om te sturen probeerde ik mijn oude snelheidsrecord te verbreken. Evelyn vroeg al aan me of ik doorging totdat we eraf vielen, maar ik was er toen nog van overtuigd dat ik op tijd zou stoppen.. En we vonden het allebei toch wel erg leuk om zo hard mogelijk te gaan. Dus.. Toen haalden we de 40 km/u en toen was ik opeens Evelyn kwijt en een paar seconden later ook de jetski. Ik kreeg het voor elkaar om zelfs met reddingsvest onder water te raken. Geloof me, het is best pijnlijk om met zo’n snelheid in het water te vallen. Maar ja, eerst lag je erom, maar dan kom je tot de conclusie dat je onmogelijk kan zwemmen in de stroming van de zee met reddingsvesten. Die dingen zijn namelijk niet bedoeld om je te laten zwemmen, enkel om je te laten drijven. Maar die scooter lag toch echt 15 meter verderop. Uiteindelijk kwam de organisatie met een andere waterscooter ons helpen, en onze tijd zat erop dus we konden gelijk terug naar het strand.. En toen zat ik op een andere waterscooter, van die jongen van de organisatie.. En die lag veel beter in het water, dus natuurlijk moest ik even gas geven. Kwam op de 48 km/u, maar vond het toch wel een tactisch plan om niet die jongen eraf te gooien dus ik remde zowaar af ;).

Dat was het wel zo’n beetje.. Ga nu genieten van mijn laatste 3 weken Costa Rica, het zit er alweer bijna op. :S. Ook één van de redenen dat ik nu opeens zoveel doe in de weekenden. Zoals het er nu naar uitziet ga ik volgend weekend feest vieren met mijn hostmoeder op het carnaval van Puntarenas. Maar het blijft een Tico-planning, niks staat vast.

Oja! Kan iedereen mij even een mail sturen met alle leuke details over het carnaval in Nederland? Als je geweest ben natuurlijk.. ;) Meeste studentenverenigingen trekken over het algemeen in deze tijd massaal naar het Zuiden.

Oo.. Foto´s moeten jullie maar direct op mijn hyves bekijken, het hele album van Panama staat al online (ank92.hyves.nl/fotos/). Mijn hostouders komen nu thuis en willen gaan slapen.. En natuurlijk gaat het uploaden van foto´s nog wel even duren ;)

Xx

Más fotos

Als we dan toch bezig zijn, ik heb de rodeo van Santa Cruz geupload op hyves.. En de oud en nieuw foto's staan er trouwens ook al een tijdje op voor de mensen die dat nog niet gemerkt hadden:

ank92.hyves.nl/fotos/

Thriller

Mijn hostbroertje met z'n Michael Jackson move.. Wordt donderdag 2 jaar.

En de Python. Heb trouwens net meegekregen dat de directeur hem vermoord heeft..

Meer foto's wil die nu niet uploaden.. Tico-kwaliteit zullen we maar zeggen..

Hoerenhotel, overgeven en zwanger

Ja, die titel klinkt een beetje verontrustend misschien, maar mijn afgelopen 2 weken waren ook erg vreemd..

-Het begon vorige week met mijn eerste voedselvergiftiging (of iets met soortgelijke symptomen). Beetje jammer dat het de laatste dag van Silke was, want ik lag praktisch op de grond toe te kijken naar het afscheidsdiner. Daarna ook maar zo snel mogelijk naar huis vertrokken omdat ik zomaar het idee had dat uitgaan niet het beste plan was. Gelukkig voor Florence sliep ze weer eens niet thuis die nacht. Van de week had ik trouwens opeens mijn 2e voedselvergiftiging, weet alleen nog steeds niet waarvan..

-Vervolgens ging ik dus het weekend een beetje uitzieken, blijkt er in de familie ook van alles aan de hand te zijn. De overgrootvader van mijn hostmoeder bleek op sterven te liggen. Oja, ze krijgen hier dus allemaal kinderen rond hun 18e en het is dus heel gewoon dat je hier een overovergrootvader hebt als kind. In ieder geval, Brenda was er net die week achtergekomen dat ze zwanger was van der 2e kind. En op de een of andere manier had der dokter bedacht dat het niet goed is voor de baby als ze haar overgrootvader nog meer ging bezoeken. Te veel stress ofzo, alsof je dat niet hebt als je alleen maar alle verhalen aanhoort. Trouwens, binnen een week wist ook gelijk het hele dorp dat ze zwanger was, dat werkt hier iets minder subtiel dan in Nederland..

-Ik was in ieder geval blij dat ik zondag weer beter was en even uit alle chaos kon ontsnappen richting school. En daar zag ik Sronzor (o.i.d.) voor het eerst. Een jongetje die er letterlijk als 12 uitziet, maar die dus een nieuwe student van 16 bleek te zijn. De meeste mensen gingen er in eerste instantie vanuit dat het een broertje was van één van de studenten en dat het dus een bezoeker was. Was vrij raar om hem de volgende dag in de discotheek te zien staan met een biertje in z’n ene hand, en een sigaret in de andere. Was al een wonder dat die zonder problemen naar binnen was gekomen.

-Ja, en dan ga ik lekker door op die maandagavond uitgaan. Het was Pierre z’n laatste avond uit voordat hij weer terug naar huis ging, en dat moest gevierd worden. Het begon al interessant toen bleek dat er een python van 2 meter over de uitgang van de school hing en niemand dus in eerste instantie eruit durfde. Dan maar omlopen en via de andere kant eruit.. En tja, Pierre dacht heel logisch: Niemand die mij hier ooit meer gaat zien in Tamarindo, dus ik kan mezelf compleet voor schut zetten. Oftewel, hij had zich in een jurk gehesen, make-up en nagellak opgedaan en een mooie pruik opgezet. Op de slimme conclusie van 2 Amerikanen dat ze t och echt zeker wisten dat het een man was, reageerde hij boos met een lage stem: “I’m sure I’m a girl!”. En tja, dat moest later op de avond natuurlijk nog even bewezen worden met een paaldansact op het podium. Dat was ook gelijk het moment dat alle bezoekers erachter kwamen dat hij zich tot ondergoed aan toe als vrouw verkleed had, hij was erg trots op z’n geleende zwarte string..

-En dan hebben we nog zo’n heerlijk type.. Meisje van 17 uit Canada wat van school is getrapt en daardoor dus nu naar een EF school kon. Der moeder had der hierheen gestuurd om der bij der slechte vrienden en der drugsproblemen weg te houden. Oja, ze heeft alleen een creditcard maar niet de pincode, dus ze kan wel in de supermarkt betalen maar ze kan geen geld afhalen om drugs te kopen ;). Maar he, je kunt hier elke avond gratis onbeperkte hoeveelheden alcohol krijgen. Dus ja, dan eindigt ze letterlijk elke avond dronken, op de bar dansend in der ondergoed en jongens die geld in der ondergoed stoppen. Er is al een keer een ambulance aan de pas gekomen, ze was ervan overtuigd dat ze gedrogeerd was, maar der omgeving twijfelde daar sterk aan. Een meisje van hooguit 40 kilo (Coke zorgde ervoor dat ze geen honger had..) is nou eenmaal ontzettend dronken na 8 wodka mixjes waar elke keer een beetje meer wodka en een beetje minder frisdrank in wordt gestopt.. Ze heeft ondertussen trouwens wel contant geld, ze heeft de paaldans wedstrijd gewonnen door bier over der halfnaakte lichaam heen te gieten..

-En dan.. Oja, dan hebben we nog mijn gezellige hostbroertje. Heb eindelijk een foto van hem, een pose uit z’n Michael Jackson dans.. Maargoed, hij is dus beetje agressief aangelegd en kwam van de week opeens naar me toe: “Te mato!” Oftewel; ik vermoord je! Gezellig. Gisteren kwam die met z’n oom (van 3 jaar) heel trots naar z’n oma toe (39 jr.): Tres gallinas! Bleek dat die samen met Kendell (die oom) 3 kuikens had vermoord buiten op straat.. En er liepen er nog 2 mank. Z’n oma vond het wat minder leuk. Hij is trouwens nu ook de hele tijd op de buik van mijn hostmoeder aan het slaan, sinds zij gemeld heeft dat er een nieuw broertje/zusje in zit.

-Als afsluiter heb ik nog mijn geweldige weekend in San José… Ik realiseerde me opeens dat ik nog maar 5 weekenden heb in Costa Rica, maar komend weekend valt eigenlijk al af omdat dan de verkiezingen voor de nieuwe president zijn. En tja, zo ontzettend veel heb ik nou niet gezien. Tijd dus voor een tripje naar de Poás Vulkaan, vlakbij San José. (Stelde trouwens weinig voor, er hingen zoveel wolken dat we letterlijk niks konden zien) We hadden heel slim bedacht om een hostel te zoeken in de studentenbuurt om een leuke avond uit te hebben. Maarja, dat bleek dus vrij onmogelijk. Wij iedereen vragen naar een hostel, en de enige opties die we kregen was bij een vriend van een of andere Tico in huis of in een crappy hotel. Daar ga je dan naar het crappy hotel.. Eerste vraag: Hoeveel uur wil je de kamer? Oo… Vandaar de geblindeerde ramen. Tja, er zit niks anders op. Bed was van leer, naast het bed lagen gratis condooms die dan nog wel bij de spotgoedkope prijs waren bijgeleverd en we hadden zelfs een ongeblindeerd raam van 2 meter hoog aan de straatkant. Oja, bij de receptie konden we eventueel al onze seksspeeltjes kopen. Goed.. Wij komen dus het hotel uit in onze uitgaanskleding, en helaas, mensen hadden ons eruit zien komen. De politie bleek erg geïnteresseerd en wij konden alleen maar hard doorlopen. Oja, prostitutie is illegaal hier ;). Die nacht was ik blij dat mijn ene oor zo slecht is (ik sliep op mijn goede oor). Naomi is meerdere keren wakker geworden van de nodige bijgeluiden in de kamers om ons heen.

Ach ja, allemaal nieuwe ervaringen laten we maar zeggen. Pura Vida..

P.S. Ik probeer al een halfuur 3 foto's up te loaden, maar internet is echt ontzettend sloom sinds al die nieuwe studenten zijn aangekomen.. Ik doe vanmiddag nog wel een keer een poging daarvoor.