Rock al Cielo

Zit momenteel heerlijk op mijn bed, te genieten van het feit dat mijn lessen pas om half 2 beginnen en dat ik dus maar met de bus naar school ga. Als ik mijn hoofd iets ophef en door het keukenraam kijk (Het gordijn wat het zicht van de keuken op mijn slaaptoestand scheidde is naar beneden gestort) zie ik de lichtjes van de kerstboom. Door de andere ramen valt zonlicht op mij via crèmekleurige gordijnen, wat de illusie geeft dat ik ziekelijk bruin ben…Pura Vida! Zo’n 50 cm naast me zit een gigantische sprinkhaan die geloof ik hetzelfde idee heeft over de dag.. Oke, ik overdrijf.. Hij zit anderhalve meter van me vandaan, en is slechts 7 cm groot gok ik. Ik ben hier ondertussen trouwens ingezet als ongedierteverdelger, zowel Brenda als Katelyn zijn doodsbang voor elk soort insect. Zodra er dus ook maar een krekel gespot wordt, hoor ik gillend mijn naam om hem weg te slaan.. Pas zat er een gigantische pad buiten (dit keer niet overdreven, ergens tussen 15 en 20 cm) en opeens werden gillend alle deuren dichtgeslagen.. En ik maar proberen om niet compleet in lachen uit te barsten.

Maargoed, mijn week.. Ben erachter dat het regenseizoen definitief is afgelopen. Komende 4 maanden zal ik geen druppel regen meer zien tenzij ik ga rondreizen ofzo. Vrijdagavond dacht ik heel tactisch, ik doe gewoon de deur dicht (die achter je in het slot valt) en als ik morgenochtend naar de woonkamer wilt klop ik gewoon op de deur dat ik eruit wil. Scheelt een hoop ongedierte.. Maarja, natuurlijk bedacht ik die nacht dat ik naar de wc moest. Ik dus door het raam klimmen, naar de keuken. Met één voet tussen de vaat vond ik precies genoeg afzet om vervolgens veilig op de grond te landen, maar voortaan doen we dit toch anders.. Zaterdagochtend was vrij vermakelijk, mijn hostvader had echt een gigantische kater. (Was leuk geweest als die was thuis gekomen terwijl ik door het raam aan het klimmen was)

Verder is er een nieuwe jongen aangekomen. Oke, dit vraagt de nodige uitleg: Hij is sinds 2 weken de ex van Christiana, een Noors meisje die sinds 2 weken de vriendin is van Robbert en hier al voor bijna 3 maanden zit. Al die tijd is ze trouw gebleven aan der vriend, alleen 2 weken van te voren besloot ze dat ze het niet meer aankon.. Die jongen zit hier nu dus voor 4 weken, toekijkend hoe zijn ex zich vermaakt met Robbert. Iedereen is allang blij dat die 2 niet bij elkaar op de kamer slapen, want daar zag het eerst naar uit.. Robbert loopt deze week rond met open knokkels, had tegen de muur geslagen omdat die een beetje boos was. En de Noorse jongen (Sjondre ofzo..) probeert zich ondertussen te vermaken met de andere Noorse meisjes. De Noorse meisjes snakten naar een Noorse jongen, dus dat komt mooi uit. Heel interessante cultuur, daar in Noorwegen ;). Die Noorse jongen spreekt trouwens amper Engels, wat het ook allemaal niet makkelijker maakt.. Kortom, EF heeft weer een nieuw onderwerp van gesprek. Ook leuk detail. Sjondre (zo noem ik hem bij deze) kwam zaterdagavond thuis, in het rond zwaaiend met een zakje met wit poeder met de melding dat hij gratis wiet had gekregen.. Volgende dag hebben we hem maar subtiel uitgelegd dat dat zakje niet bedoeld was om te roken, en dat het heel onwaarschijnlijk is dat hij het gratis heeft gekregen. Aangezien hij een flinke kater had, kwam hij zelf tot de conclusie dat het misschien handig was om z’n bankaccount te gaan checken…

Dit weekend ben ik trouwens heel christelijk geweest, in tegenstelling tot bovenstaande verhalen.. Cecilia vroeg of ik mee ging naar een concert, georganiseerd door de kerk. Het zou een protestantse rockband zijn (Punto 57), erg beroemd in Costa Rica. Oke, prima, is weer eens wat anders. Uiteindelijk dus met 8 mensen van school langs de weg gaan staan, zodat Merlen ons op kon pikken. Het was een busje voor 12 personen. Maar Merlen is dus zo heerlijk Christelijk dat ze niemand langs de kant van de weg kan laten staan, dus uiteindelijk kwamen er op locatie 18 mensen verkreupeld uit het busje strompelen.. De locatie bleek de kerk zelf te zijn, hoewel het even duurde voor ik dat door had. Het was een gigantisch rieten dak, aan de binnenkant hier en daar gedecoreerd met een surfbord en de tekst: Rock al Cielo. Oftewel: Rock naar de hemel. Verder een bar met bijzonder slechte hamburgers en hotdogs en (wél goede) zelfgemaakte koekjes. Zo kan een kerk dus ook zijn.. Erg gezellige avond gehad, die we uiteindelijk vrij gewoontjes hebben afgesloten: Feestje bouwen in een bar op het strand.

Volgende ochtend heb ik me laten overtuigen toch een keer mee naar de kerk te gaan, was de laatste kans omdat Cecilia vrijdag vertrekt. Dus oke, I’ll come.. Ik denk dat 80% van de tijd gevuld werd met zingen en dansen op moderne christelijke muziek. Verder hield de pastoor (Zwembroek + shirt met opdruk: Christian surfers) een kort praatje wat erop neer kwam dat we God dankbaar moesten zijn, en niet overal om moesten zeuren. En als je God dankbaar bent voor wat je hebt, je veel gelukkiger bent. Buiten het God gedeelte moet ik zeggen dat ik dat helemaal met hem eens was..

Maargoed, kerk was allemaal leuk en aardig.. Fijnste vond ik toch wel om eindelijk lokale mensen te ontmoeten die tijdens een gesprek niet als doel hebben om je zo snel mogelijk in bed te krijgen. Gemiddelde leeftijd ligt er rond de 30, en toch voornamelijk immigranten vanuit de hele wereld. Het is een Engelstalige kerk, voor het geval dat jullie dachten dat mijn Spaans al zo goed was.. Maargoed, gesprekken achteraf hebben er dus toe geleid dat we uitgenodigd zijn om donderdag ergens thanksgiving te komen vieren en dat we elke willekeurige dag ergens langs mogen komen om iemand anders gewoon eens beter te leren te kennen aan het (chloorloze) zwembad.

Dan zijn we nu toch aan het eind aangekomen.. Ondertussen komt de muziek niet meer uit mijn computer maar vanuit de woonkamer, en de sprinkhaan heeft definitief het ‘Pura Vida’ gevoel: die heeft zich geen millimeter bewogen. Wordt tijd dat ik hem ga opjagen.. O wacht, in 10 seconden tijd is die opeens spoorloos. IK HEB EEN NEDERLANDS LEZENDE SPRINKHAAN ONTDEKT!

Xx