Een kopiëer-plak-verhaaltje vanuit Word..

Ik zit momenteel in mijn gastgezin, helaas zonder Internet zoals me van te voren verteld was, maar aangezien ik op school te weinig tijd heb om mijn blog te schrijven zal ik toch wat voorwerk moeten doen.. Ik heb weer eens veel te veel te vertellen en ik ga proberen om het een beetje chronologisch en duidelijk te houden..

Afgelopen week was vrij gewoontjes. De blog-wedstrijd heb ik opgegeven (nummer 1 stond al op 80 stemmen na 2 weken) en dat betekent dat ik uitgebreid kan klagen over de geldoplichting bij EF ;). Ik kreeg namelijk van EF Nederland mailtje dat ik 100 euro moest betalen (150 USD), maar kreeg van school te horen dat ik 50 USD moest betalen voor wijziging naar een gastgezin. Sowieso al hoge administratie kosten maargoed.. Ik dus doodleuk naar Nederland mailen: Ik ga maar 50 dollar betalen, net zoals alle andere mensen hier, inclusief de Nederlanders. Krijg ik antwoord terug dat ik helaas een contract heb ondertekend waarin staat dat het toch echt 100 euro kost en dat er dus niets te veranderen valt. Goed, dit alles leidde tot een stevige discussie tussen de directeur hier en de leiding vanuit Nederland, maar ik heb er geloof ik mijn voordeel uitgehaald. Tot nu toe is er nog niemand naar me toe gekomen met een rekening en ik zit inmiddels alweer 3 dagen in een gastgezin.. Natuurlijk vinden jullie deze informatie erg interessant en is dit erg hoopvol voor de rest van mijn blog, maar daar hebben jullie maar even mee te leven..

Goed.. Verder. Ik dacht dat ik lekker vlees had gekocht, maar kwam er thuis achter dat het runderlever was, foutje. Maargoed, gierig als Nederlanders zijn ging ik daar toch maar proberen het beste van te maken. Laten we zeggen: Het was niet verschrikkelijk, maar ik zou best vegetarisch kunnen worden als al het vlees zo smaakte..

Vrijdagavond vierden we de verjaardag van Martijn en Sofie, wat inhield dat we met 30 mensen uit eten gingen en dat het restaurant speciaal voor ons geopend was en elk verzoeknummertje aangevraagd kon worden.. Prima! :D Als verjaardagskadootje hadden een paar mensen de typisch Duitse snoeppoppen gevonden die je net zolang hoort te slaan totdat alle snoep op de grond ligt. (Zie foto) De eigenaar was zo vriendelijk om wat haken in het plafond te slaan om de poppen op te hangen zodat Martijn en Sofie zich konden uitleven, uiteindelijk lagen dus echt overal zuurtjes en lollies.. Rest van de avond was niet erg spectaculair, zoals gewoonlijk weer uitgeweest, maar dat zal ik jullie verder maar besparen..

Zaterdagochtend was ook interessant. Ik liep alleen door Tamarindo, komt er een man met me praten die eruit zag alsof die een groep aan het rondleiden was en vraagt me of ik een beetje Spaans begrijp. Tja, een beetje, dat doe ik wel. En toen zag hij zijn kans schoon om z’n bijbel te pakken en mijn naam te reinigen in het Spaans. Vervolgens was hij helemaal enthousiast dat ik de naam van de vader van Jezus wist en begon hij een hele uitleg over dat Satan de wereld aan het overnemen is.. Ook Goedemorgen, heb hem maar niet verteld dat ik die avond Halloween ging vieren.

Voordat de voorbereidingen voor Halloween begonnen heb ik het voor elkaar gekregen om praktisch al mijn gedownloade muziek in 3 enter-klikken definitief weg te gooien. Erg handig als je alleen nog maar kan downloaden onder schooltijden, wanneer het Internet overbevolkt is. Maargoed, Halloween.. Probleem nr 1 voor iedereen die week was het kostuum. Op de een of andere manier is Halloween een groot feest in Tamarindo (veel toeristen), maar bestaan er amper mogelijkheden om aan een kostuum te komen.. Na lang zoeken kwamen we in een kinderwinkel een prinsessenpakje tegen die veel te klein was en er is een winkel waar ze zelfgemaakte bikini’s verkopen en waar ze ook een halloweenpak voor je op maat kunnen maken. Kleine detail is dat zo’n minuscule bikini al 90 euro is, dus naar de prijs van een compleet pak durfde ik niet eens te vragen. Creativiteit vereist dus.. Ik had aan het personeel hier gevraagd of ze toevallig een oud laken over hadden (met een schaar moet daar toch een mummie-pak van te maken zijn?) en ze vertelde me dat ze dat wel hadden.. Dus ik krijg zaterdag een oud rond tafellaken, met de subtiele mededeling dat ze hem wel heel terug willen.. Oeps, wat gaan we er nu mee verzinnen? Ik had al half bedacht dat ik altijd nog naar plan B over kon schakelen (pyjama) maar toen werd ik overtuigd om er een toga van proberen te maken.. Ik dus heel Tamarindo af zoeken naar veiligheidspelen, wat natuurlijk onmogelijk te vinden is, en uiteindelijk met lege handen teruggekeerd. Heb de cirkel tot een jurk gevormd en bij elkaar gehouden met een riem en 3 veiligheidsspelden die ik hier en daar had geleend en kreeg vervolgens van iedereen het commentaar dat ik een leuke jurk had maar dat ze zich afvroegen hoe ik verkleed was -_- Dus heb de hele avond iedereen proberen te overtuigen dat het gewoon een tafellaken was. ;) Ik zal even kijken of ik wat foto’s aan mijn verhaal kan toevoegen.. Enkele andere ideeën van mensen op school: Hippie, achterstevoren-man, cowboy (stokpaardje + sombrero), vuilnis en onherkenbare imitaties van Tinkerbell en Assepoester.

Eenmaal aangekomen op het feest bleek dat mensen hier gewend zijn aan het gebruiken van creativiteit met Halloween.. Er liep een wc-hokje rond, gemaakt van een grote kartonnen doos. Als je het deurtje opendeed leek het net alsof hij op de wc zat, hij had een nep onderlichaam weten te maken.. Ja ik weet het, heel duidelijk dit. Verder mensen die zichzelf omgetoverd hadden tot Hulk en de slechterik uit Saw, allemaal zelfgemaakt. Ook was het erg populair om als een Afrikaan op te komen dagen en veel mensen namen genoegen met enkel een geschminkt gezicht. Er waren ook mensen die wat minder materialen tot hun beschikking hadden: De eigenaren liepen rond als Adam en Eva, een Amerikaan enkel met een bierblikje als lichaamsbedekking en nog een Tica met een tijgerstring en veel bodypaint.

En tja, dan komen we nu ongeveer pas aan bij het gastgezin gedeel.. Ik gok dat ik net over de helft ben van mijn verhaal ;) Als je niet geïnteresseerd ben in een uitgebreide beschrijving, lees verder onderaan bij de zin met de hoofdletters..

Ik ga jullie even een beeld proberen te geven van het huis + het gezin, aangezien ik nog geen werkende camera heb (hij is er weer mee gekapt). Ja jullie kunnen inderdaad in plaats van het vervolg lezen ook gewoon 2 maanden wachten totdat ik weer een werkende camera heb ;).. Gezin bestaat uit 3 mensen.. Alle 3 erg leuke mensen! Even één voor één een beschrijving:
*De moeder heet Brenda. Ze is 24, de oudste van 3 andere broers/zussen. Haar moeder is hier ook al langs geweest en gastmoeder van 3 andere EF-studenten in het dorpje hiernaast. Door de week werkt Brenda af en toe in het winkeltje van haar moeder, volgens mij heeft het winkeltje iets met boeken te maken, maar dat heb ik niet helemaal goed begrepen..
*De vader heet Toni en is 25. Ook hij heeft 3 broers/zussen. Heb van hem tot nu toe z’n jongere broer en zus ontmoet en de dochter van z’n oudste broer. Het is hier echt komen en gaan van familie en ik probeer wanhopig elke naam te onthouden wat er in het begin in resulteerde dat ik zelfs de namen van Brenda en Toni vergat, heel handig. Toni is vrachtwagenchauffeur voor alle kleine klusjes in de regio en in de avond speelt hij regelmatig ergens met z’n band. Hij speelt voornamelijk drums maar hij kan nog wat instrumenten die ik alweer vergeten ben.. Elke vrijdagavond houdt hij Monkeybar levend met z’n band. Zonder dat ik het wist moet ik hem dus al een paar keer gezien hebben.. Dat is de plek waar we praktisch elke vrijdagavond heen gaan. Hij is ook de reden dat er een gigantische speakerset in de woonkamer staat (voor zover de woonkamer dat toelaat). Verder grapt Brenda altijd dat hij lichtelijk geobsedeerd is door de computer, maar ik heb vaker met dat soort mensen in één huis gewoond dus dat moet geen probleem worden. Het komt er in ieder geval op neer dat we ergens deze maand internet krijgen, tot nu toe is er geen enkel gastgezin met internet dus ik heb het weer mooi voor elkaar… ;)
*Dan hebben we nog Emanuel. Mijn ‘broertje’ van 1 jaar en 8 maanden, en echt geweldig. Eerste kleine kind wat totaal niet verlegen is in het begin.. Oja, en hij is beetje gek, vindt het bijvoorbeeld leuk om van de stoel te vallen en hele dag op z’n tenen rond te lopen met een big smile, erg vermakelijk..

En dan het huis.. (Oeh sorry mensen, mijn verhaal wordt echt veel te lang..) Ik dacht in eerste instantie dat het 2 verdiepingen had, maar beneden leeft een ander gezin. Woonkamer is zo’n 3 bij 3 meter en is gevuld met een tv kast + omringende speakerset en 2 stoelen en een bank.. Toch nog best knap.. De woonkamer wordt door een bar gescheiden van de keuken, die ongeveer even groot is als de woonkamer. Eten doen we hier standaard aan de bar met z’n allen en Emanuel zit erachter in z’n kinderstoel, veel lager dan de rest. Aan de lange zijde van de woonkamer/keuken zitten 3 deuren. Achter de 1e deur schuilt de kamer van Katelyn (23-jarige Amerikaan, woont ergens centraal in de VS) en ik heb er echt geen idee van hoe die eruit ziet.. De 2e deur is de badkamer, erg basic en geen plaats voor mijn toiletspullen dus die moet ik elke keer heen en weer slepen maar verder op zich prima. Hij is nog een beetje opgeleukt met nepbloemen (zoals overigens het hele huis hier) en alleen ’s ochtends zijn er wat problemen met de watertoevoer.. De waterdruk stelt dan echt helemaal niks voor en er komt echt zo’n minuscuul straaltje uit de kraan waar je niet eens je tandenborstel fatsoenlijk mee kan schoon maken.. Tot slot geeft de 3e deur toegang tot de slaapkamer van Brena, Toni en Emanuel. Op de een of andere manier slapen zij met z’n 3’en in één niet al te groot 2-persoonsbed en er is nog nooit iemand uit gevallen.. Ik gok zeg maar zo’n anderhalve meter breed..

Aan de korte zijde bij de keuken zit nog een deur naar een ruimte met wasmachines, prullenbak, een vogel (huisdier) en gewoon een plek om rommel te dumpen. In die ruimte zit ook een glazen schuifdeur naar mijn kamertje. Mijn kamer bestaat ongeveer uit bed.. Het is een kamer van 2 bij 2,5 meter en mijn bed is 1,5 bij 2 meter. Wat dus inhoudt dat ik aan mijn voeteinde en aan mijn rechterzijde ongeveer 50 cm overhoud, om mijn onder-het-bed-geschoven koffers te openen als ik ’s ochtends mijn kleren nodig heb. Ik heb dus gewoon geen ruimte om mijn gebruikelijke rommelige levenstijl te leven hier.. (Inhoud van mijn koffer ligt wel helemaal door elkaar, om toch maar een beetje m’n oude gewoontes te doen herleven). Ik heb dus een glazen wand en verder 3 pastelroze muren, allemaal voorzien van een raam. Wat er dus op neer komt dat ik aan 4 kanten omgeven ben door crème kleurige gordijnen. En oja, ik heb een airconditioning aan de muur hangen, maar die werkt nog niet helemaal gezond.. De eerste nacht had ik mijn airco aangezet en 3 uur later werd ik wakker met een nat voeteinde. Toen begreep ik opeens waarom er een emmer op mijn voeteinde stond. Maarja, met mijn gedraai valt die er natuurlijk in de loop van de nacht af dus mijn hele vloer was ook nat. Toppie. Toni heeft nu een creatief systeem met plastic zakken onder de airconditioning gemaakt, maar ik gebruik hem het liefst zo min mogelijk. Op het moment zitten we nog in het laatste stukje van het regenseizoen dus het is gelukkig niet zo extreem warm.. Gewoon 25 graden.. De nieuwe airco is al wel in huis, maar er is iemand nodig die verstand heeft van het installeren van die dingen. Er is mij verteld dat die iemand over 2 weken langs komt.. Op mijn bed ligt alleen nog maar een deken, in tegenstelling tot het hoeslaken + laken + deken die ik in de residentie kreeg. Voor mij een grote vooruitgang: Ik word nu niet meer ’s nachts wakker omdat ik verstrikt zit in allerlei doeken (het hoeslaken bleef ook nooit om mijn matras zitten). Oja, verder bevindt het geliefde huisdier zich tegen de andere kant van de glazen schuifdeur en op de een of andere manier vindt dat beest het erg leuk om vanaf een uur of half 6 ’s ochtends te starten met het produceren van een rotherrie en hij stopt ongeveer wanneer ik de deur uitloop om naar school te gaan.. (Mama, wil je even tegen die vogel komen praten en positieve energie sturen)

VOOR DE MENSEN DIE VOORGAANDE BESCHRIJVING GESKIPT HEBBEN, HIER VERDER LEZEN: Maargoed, huis is dus niet erg groot (hoewel het luxe schijnt te zijn voor Costa Ricaanse begrippen) maar de mensen maken veel goed… Heb tot nu toe 2 avonden met ze zitten praten, beetje irritant dat ik ondertussen wel ongeveer onder woorden kan brengen wat ik wil zeggen of vragen, maar dat ik hun moeilijk begrijp. Maar ze blijven me aanmoedigen om te praten en het schijnt ze niet heel veel uit te maken dat ik voornamelijk aan het woord ben.. Heb al wel het complete fotoalbum van Emanuel gezien en een fotoalbum die een vorige EF-studente voor ze had achtergelaten. Met wat beelden erbij gaat het begrijpen nog wel.. Verder is het eten wat ze maken erg lekker, wacht alleen op het moment dat ik genoeg heb van gallo pinto, de rijst en bonen mix die je minstens 1 keer per dag krijgt (ontbijt en/of avondeten). Volgens de andere studenten gaat dat moment nog een keer komen, maar Katelyn heeft er na 2 maanden nog geen last van, dus misschien kookt Brenda gewoon erg goed in vergelijking tot de andere gastmoeders ;).

Maar ik ga er nu toch wel ongeveer mee ophouden.. Kunnen jullie allemaal massaal naar de koelkast rennen om eten te pakken, mocht dat nog niet gebeurd zijn en dan kan ik weer eens sociaal gaan doen tegen mijn familie.. Heb me nu al bijna 2 uur opgesloten in mijn kamer..

Adios!