Crimineel Costa Rica: Geld, liften en dieven

We zijn weer een week verder, dus heb weer genoeg verzameld om een redelijk blog mee te vullen.. Tenminste, dat hoop ik..

De week verliep eigenlijk redelijk rustig, veel geslapen en lessen gevolgd en maar een klein beetje uitgeweest. We hebben een nieuwe vaste leraar, heel gezellig maar je leert er dus echt niks.. Nouja, ik weet precies hoe ik moet zeggen dat ik een kater heb en dat ik water nodig heb en dat ik nog een biertje wil en dat ik moet overgeven etc..
Maargoed, ik heb wel wat uitgevoerd.. Ben met Katrin naar de tennisbaan 300m verderop gegaan en we hebben ons voorgenomen dat we vanaf volgende maand gewoon geregeld gaan tennissen 's avonds, omdat we dan toch niks beters te doen hebben als we niet uit willen..
Verder heb ik weer nieuwe buren: 2 Italiaanse (waarvan er maar 1 Engels spreekt, beiden 26 waarvan 1 verloofd) en 1 Zweedse (Cecilia), tenminste, ze heeft net 3 jaar in Warwick gestudeerd en heeft een vriend in Ierland, iig heel gezellig en echt precies dezelfde muzieksmaak én ze kan koken, heel fijn ;). En oja, er lopen hier op het moment 2 ouders rond van een ex EF-leerling die nu met een vrijwilligersproject bezig is.. Die jongen was al vrij raar maar die ouders zijn nog veel ernstiger en die volgen gewoon lessen met ons, erg vermakelijk af en toe, soms erg irritant. Je ziet echt de leraren omschakelen naar een fatsoenlijkere manier van lesgeven.

Verder is mijn kamergenootje wéér flauwgevallen.. Misschien komt het door der eetgewoontes hier ofzo (Cornflakes, Pasta en knäckebröd nu al 3 weken lang) maar zodra ze 2 biertjes op heeft valt ze gewoon flauw zonder dronken te zijn ofzo.. Haar beslissing is om gewoon niet meer uit te gaan, want fatsoenlijk leren koken ziet ze niet zitten. Wat koken betreft, ik heb het van de week voor elkaar gekregen om mijn lip te branden aan de pasta die ik uit het kokendwater aan het halen was.. Ooit komt het nog wel goed met mij, of niet. Om nog even verder te gaan op mijn geringe huishoudelijke taken hier.. Ik kwam erachter dat mijn toilettas, die ik ergens in een kastje had weggestopt, nog nat was en nu dus groen (Hij was eerst rood)

Oja, we zijn er deze week op subtiele manier achtergekomen dat iemand hier in de residentie steelt.. Er waren al een paar mensen die geld kwijt waren. Eentje zeker weten gestolen uit de kamer, bij de 3 andere óf gestolen óf gewoon kwijt óf uitgegeven in een dronken bui. Jongen die beroofd was is Binnert, en dat gebeurde op een zondag. En tja, dat betekend dat hier geen personeel rondloopt, alleen maar leerlingen. Vrijdagavond werd het nog leuker.. Toen hadden mensen hun camera's, iPod's en iPod boxjes buiten laten liggen, en ze zijn tussen 3 uur 's nachts en 9 uur 's ochtends gestolen.. En dat betekend dat het iemand moet zijn die hier ook slaapt, dus niet uit een gastgezin, erg prettig.. Iedereen heeft wel lichtelijk vermoeden dat het Lancelot is, de jongen die constant strak staat van de cocaïne en wiet. Maarja, ga hem daar maar eens van beschuldigen, hij heeft zeg maar nogal aggressieve buien door die cocaïne..
En alsof al die electronica nog niet genoeg is. Misschien hebben jullie mij al horen juichen over de vrouw die voor 50 eurocent per kilo de was doet... Praktisch iedereen mist kledingstukken na zo'n was. Voor zover ik weet mis ik een shorts, een jurk en een shirt, maar voor hetzelfde geld is het meer en heb ik het nog niet door.. Kan ook dat ik het deze week in iemands anders z;n waszak terug vind: Sofie kreeg haar string terug van Christian, erg subtiel.

En dan komt nu het beste gedeelte van deze week: "Mijn zotte zaterdag" (nee, daar heb ik inderdaad echt niet lang over nagedacht, dan was er wat beters uit gekomen). Ik ben met Kajsa in de eerste de beste bus gestapt die we zagen en hebben in gebrekkig spaans gevraagd wat de beste plek was om uit te stappen. Kwam erop neer dat we terecht kwamen in Playa Brasilito. Een supermooi strand zonder geschikte surfgolven, dus compleet uitgestorven. Strand was ongeveer 5 meter diep, aan de ene kant helderblauw water, aan de andere kant torenhoge rotsen begroeid met groene tropische bomen, hoe bedoel je precies zoals in de boeken en zoals je het normaal gesproken nooit ziet.. En oja, zo'n 200 meter van de kust vandaan lag een eiland, ook supermooi maar zijn we niet naartoe gezwommen.. Beetje bang dat het vloed zou zijn als we terug zouden komen en dan zijn al je spullen net en zit je ongeveer 5 uur opgesloten daar, alweer zo'n niet ank achtig verstandig besluit.. Goed, daarna 40 minuten door bos gelopen zonder dat we wisten waar we uitkwamen.. We bedachten ons dat het wel lekker typisch was:
*Slenterend in lichte regen in bikini
*zonder eten
*zonder te weten waar we waren of hoe het strand heette waar we vandaan kwamen
*met gebrekkige kennis van Spaans
*ondertussen lekgeprikt door de muggen en elke 5 meter wel hagedissen en andere costaricaanse beesten voorbij zien komen.
En toch was het erg gezellig ;).

Uiteindelijk beland bij een wegrestaurant achtig iets.. Waren 3 vrouwen aan het schilderen en ze vonden het erg leuk dat we langs kwamen en hebben uitgebreide lunch gehad voor de normale Tico-prijzen ipv de toeristische prijzen hier in Tamarindo. Heb trouwens geen idee hoe dat dorp heette waar we geluncht hadden, maar ze vertelden ons dat we eigenlijk naar Playa Flamingo zouden moeten gaan, 4 km verderop en 1,5 km zelfde weg terug.. Hm, niet erg veel zin in en toen begon het opeens hard te regenen. Keuze was heel snel gemaakt: We gingen liften. Tactiek was om eerst te vragen wat het dichtsbijzijnde dorp was, en als het er betrouwbaar uitzag vragen of die ons erheen kon rijden. Maarja, zodra de eerste auto stopte zette de regen nog even kracht bij, dus we zijn eigenlijk gelijk ingestapt..

Bleek een Amerikaan (Harlen) te zijn die al 4 jaar in Playa Flamingo woonde en die eigenlijk een surfles zou geven die middag maar zijn klanten kwamen niet opdagen.. "What do you want to do in Flamingo" - "Just see what it has to offer" - "I will give you a tour", hij had toch niets beters te doen die middag.. Dus wij door dat dorpje rondgeleid en daarna met hem naar een lokaal barretje geweest, ergens op 2e verdieping aan zeekant, dus erg mooi uitzicht.. Daar heerlijk genoten van het feit dat we droog zaten en aan het eind stond hij erop dat hij onze drankjes betaalde, zonder irritant te worden of afspraken te willen maken of telefoonnummers te willen hebben.. Hij was allang blij dat hij iets te doen had nu zijn klanten niet op kwamen dagen.. Oke, geen probleem. Daarna bij de bushalte af gezet om de bus terug te pakken, maar die bus duurde lang (Op de een of andere manier weten de inwoners hier precies wanneer de bus komt, maar er hangen nergens tijdsschema's ofzo..) en er kwam een auto langs die vroegen waar we heen wilde, en die waren wel bereid om ons een half uur durende rit terug naar huis te geven.. Ach ja, waarom ook niet. Dus daar zaten we dan achterin een auto met 1 compleet bezopen jongen.. Ging in het spaans zeggen dat die misschien zo ging overgeven, zijn vrienden voorin de slappe lach en wij totaal geen idee wat die bedoelde. Gelukkig waren ze wel zo vriendelijk om het ons even uit te leggen en die bezopen jongen voorin te zetten zodat ie uit het raam kon kotsen.. Gezellig. Resulteerde erin dat ie zo goed en zo kwaad als het ging ons alles ging uitleggen over Costa Ricaanse muziek, luidkeels mee blèrend met ramen open. Kwam erop neer dat het erg vermakelijk was en dat we erg blij waren dat we heelhuids recht voor de poort van school waren afgezet..

Dat was geloof ik mijn week wel zo'n beetje.. Als jullie het lezen tot hier hebben volgehouden zou ik het erg prettig vinden als jullie wat voor me zouden kunnen doen.. Er is een blog-wedstrijd van EF waarmee ik een retourticket naar Costa Rica kan winnen. Moet alleen zorgen dat er mensen op me stemmen ;) Stemmen is heel simpel: Stuur een mailtje naar studiejaar.nl@ef.com met als onderwerp "BLOG Wedstrijd". In het mailtje moet je naam, email-adres en leeftijd staan én mijn naam plus link naar mijn blog (Ank van Paassen, ankvanpaassen.blogspot.com).
En natuurlijk heb ik er geen problemen mee als jullie meerdere emailadressen gebruiken en valse namen ;)

Groetjes van een CostaRicaase miljonair (In Colones ben ik miljonair, besefte ik deze week..)
Xx