"It's just like Paradise Hotel, all the gossip and the parties.." - Aldus Camilla

Ja over die titel heb ik lang nagedacht.. Ik ben een beetje inspiratieloos vandaag dus ik hoop dat het niet een te saai verhaal gaat worden. Mijn kamergenootje Anniken wilde de titel weette, en bevestigde gelijk met: "Yeah, it's true..". Oja, ik moet jullie nog even fatsoenlijk aan Anniken voorstellen. De foto van haar ben ik nu aan het uploaden, duurt hier even want dit is zo'n tijdstip dat iedereen op hetzelfde netwerk zit en foto's uploaden dus gewoon heel veel tijd kost.. Goed. Anniken voelt zich een beetje ouder dan de rest, wat erop neer komt dat ze zich terug trekt in der kamer. Ze zit ongeveer non stop op der bed met der laptop op schoot en de tv aan. (Het is echt een wonder dat ze de tv nog niet heeft aangezet nu, misschien omdat ik muziek aan het luisteren was). Beetje jammer want ze is wel erg gezellig, maar voelt zich ook totaal niet op der gemak als ze wat voor de klas moet gaan zeggen ofzo. Ze vloekt trouwens veel in het Noorweegs, maar ik heb der nu Nederlands leren vloeken zodat ik het ook kan verstaan ;-).

Ik zal ook even een kort overzicht geven van mijn dagen vanaf de laatste blog.. Voornemen is dat het niet zo heel lang gaat worden want heb niet heel veel nieuws volgens mij.. Gewoon weer netjes op chronologische volgorde, dan houd ik het ook nog een beetje bij.

Woensdagmiddag zijn we gaan paardrijden door de bossen hier in Playa Tamarindo. Het was de eerste keer dat ik op een paard zat (Ponypark Slagharen niet meegerekend) en ik bleek heel handige te zijn die dat nog nooit had gedaan. Ik heb nog nooit zo graag meer vet op mijn kont willen hebben.. Het weer was typisch Nederlands: Van die irritante regen die uren aanhoudt. Maarja, voordeel hier is dat het nog wel steeds 25 graden is, dus ik kreeg een regenjack van de activiteitencoördinator en ik kon gaan. Kwartier later kwam ik tot de conclusie dat regenjacks niet per definitie waterdicht zijn... Fijn :D Uitzicht was echt supermooi (zie foto) en toen het donker werd zag je echt niks meer in het bos behalve dan de vuurvliegjes die echt overal zaten. Zelfs als je niks meer van de natuur kan zien blijft Costa Rica betoverend.. Ik heb mijn medepaardrijgenoten samen met de andere Nederlanders getrakteerd op mijn prachtige imitatie van Guus Meeuwis, en eentje vertelde zelfs dat ik kon zingen.. Oke, soms weet je gewoon zeker dat mensen gewoon aardig willen doen maar er niks van menen (A).
Die avond was het Robberts (jongen uit Rijnsburg) kookbeurt, en we hebben met z'n allen echt smerige pannenkoeken gegeten.. Maarja, iedereen scheen ze zelfs zo al lekker te vinden.. Dat is ook zoiets ideaals, ik hoef maar eens in de 9 dagen te koken, de andere dagen hoef ik alleen maar te zorgen dat ik op tijd bij het eten ben. Daarna nog uitgeweest naar Pacifico maar niet echt dingen die jullie zullen interesseren, maar was wel gezellig. Aan het eind kwam ik erachter dat alleen André er nog rondliep, de conciërge, en dat resulteerde in een lift op de motor terug naar residentie, prima. Dat is het nadeel als iedereen z'n eigen gang gaat, je moet er zelf voor zorgen dat je met de groep mee blijft gaan (ze bleken deels op het strand te zitten en deels in groepjes al terug te zijn).

Donderdag was vrij saai. 320 minuten les, 90 minuten siësta en de rest van de dag opgemaakt aan eten. Na de laatste les had ik zoveel honger dat ik meteen naar de supermarkt was geweest en bij terugkomst kwam ik erachter dat ik de salsa les gemist had, maar dat was het waard. Echt niets noemenswaardigs gebeurt die dag dus ik heb er eigenlijk al weer veel te veel woorden aan besteed..

Vrijdagoverdag skip ik even, om gelijk door te kunnen naar vrijdag avond. We zijn met z'n 30'en ofzo naar Bruno's geweest, een pizzarestaurant op de 4e verdieping boven de supermarkt met uitzicht over heel Tamarindo, schijnt het best te zijn als het stormt en bliksemt. Omdat we pas om 8 uur gingen had ik allang gegeten dus heb daar alleen maar gebruik gemaakt van de 2 drankjes voor de prijs van 1 actie. Uiteindelijk avond vervolgt in de Monkey Bar waar ik van de gekste Tico die ik tot nu toe ontmoet heb, salsa les heb gehad. De eerste keer dat ik hem zag was ik met een vriend van hem aan het praten en hij kwam aanrennen als een aap, inclusief de geluiden. Kun je dus erg mee lachen, dus was erg gezellig. Na het salsadansen was ik helaas wel mijn geld kwijt, maar ik ben ook echt alle kanten op geslingerd dus ik vrees dat mijn geld is mee geslingerd, beetje jammer.. Ben die avond op een quad thuisgebracht, ik ga er echt een sport van maken.. Ik wil nog thuisgebracht worden op een paard en nog een keer door een betrouwbare taxi. Je schijnt hier absoluut niet alleen in een taxi te kunnen stappen 's avonds.. Goed om te weten als je iedereen kwijt bent, dan kun je dus beter gaan lopen..

Vandaag hadden Binnert, Martijn en ik een beetje last van het luilekkerland syndroom.. Iedereen hangt hier hele dag een beetje bij het zwembad en iedereen heeft het zelfde standaard ritme:

1. Een ligstoel zoeken om een halfuur op te bakken

2. Afkoelen in het zwembad

3. Vervolgens weer een poging tot bakken die vaak niet langer dan 10 minuten duurt en die weer wordt afgesloten met een duik in het zwembad. Oja, door de blonde mensen vaak met een koude douche die buiten staat omdat het haar anders groen wordt. Deze stap wordt gemiddeld zo'n 5 keer herhaalt.

4. Als mensen er dan toch achterkomen dat het echt te warm is in de zon halen ze een boek/tijdschrift en hun iPod en gaan ze in een hangmat in de schaduw liggen lezen en muziekluisteren.

Dit alles wordt af en toe afgewisseld met wat sociaal contact en duurt tot een uur of 6, als het weer donker is.

Als jullie mij een beetje kennen snappen jullie vast wel dat ik heel slecht ben ik niks doen na al dat werken, en ik ben gelukkig niet de enige. Binnert, Martijn en ik besloten om naar Playa Langoste te gaan en uiteindelijk hebben we Justin, Birgit en Cristina ook nog meegekregen. Het was een halfuurtje lopen maar echt een supermooi strand en er kwam geen hond omdat het dus echt veel te ver lopen was in de hitte. Maar toch echt de moeite waard.. Ik doe weer een poging tot foto's uploaden ;-) Weg terug was zelfs supermooi, maar kwam er bij terugkomst achter dat daar dus echt heel veel muggen waren. Ik heb er zo'n 11 muggenbulten bij op mijn voeten, het ging juist de goede kant op..

Straks krijgen we eten van Samuel, hij is kok in Zwitserland en is een groot verassingsmaal voor ons aan het maken dus ik ben benieuwd..

Volgens mij was dat het wel zo'n beetje. Ik moet zeggen dat ik het toch netjes kort heb gehouden voor mijn doen. Ik wacht nog even tot de foto's zijn geupload en dan ga ik er weer vandoor!

Hasta la vista!